„aby dojść do celu należy kroczyć drogą Prawdy, Dobra i Piękna”

„ … aby dojść do celu

należy kroczyć drogą Prawdy, Dobra i Piękna”

W listopadzie Publiczne Katolickie Liceum Ogólnokształcące Parafii pw. Bożego Ciała w Jarosławiu ogłosiło konkurs poetycki   w 100. rocznicę urodzin Służebnicy Bożej Anny Jenke pt.: „… aby dojść do celu należy kroczyć drogą Prawdy, Dobra i Piękna”. Do udziału w konkursie poetyckim zaproszono uczniów klas siódmych i ósmych. Ogółem zgłoszono 20 utworów, które w swojej tematyce nawiązywały do życia i działalności Służebnicy Bożej Anny Jenke.

Rozstrzygnięcie  konkursu nastąpiło 4 XII 2020 r. podczas II Forum  Wychowawczego pt.„ Wspólna  Troska”.  Uczestnicy konkursu wraz z opiekunami  połączyli się online i wysłuchali wykładu s. B. Lipian na temat życia i   działalności Anny Jenke oraz wysychali  koncertu zespołu „Wyrwani z niewoli”.

Pod koniec spotkania został przekazany werdykt jury.

Gratulujemy  uczniom z naszej szkoły, którzy napisali wiersze na konkurs:

 z kl. VII – Amelii Kostkowicz i Krzysztofowi Kapłonowi,

z kl.  VIII : Oliwii Flejszar, Weronice Grzeszczak i Karolowi Kostkowiczowi.

Szczególne wyrazy uznania  i brawa kierujemy do uczennic z naszej szkoły, które zajęły czołowe miejsca:

II m - Weronika Grzeszczak za wiersz pt. : „ Ku pamieci”

III m. Amelia Kostkowicz za wiersz pt. „Droga do nieba”

Poniżej prezentujemy wszystkie liryki naszych uczniów zgłoszone do konkursu, bowiem warto je przeczytać i docenić ich wartości literackie.

 

  II miejsce -  Weronika Grzeszczak „Ku pamięci”

Minuta po minucie - czasu bieg

Dwa warkocze, szara sukienka – harcerski strój

Pomoc, działanie, opór przeciw złu

Młoda dziewczyna – naprzeciw zbrodni

 

Czas młodości – czas walki

Czas rozwoju - czas walki

Czas pięknych, beztroskich dni – czas walki

Czas pierwszych, niewinnych uczuć – czas walki

 

Minęły lata – upłynął czas

Rozliczył grzechy, zbrodnie

Nieubłaganie wyciągnął to, co dobre i to co złe

Wszystko wypłynęło na wierzch,

Jak oliwa i woda

 

Czas – nie miesza czegoś, co połączyć się nie da

Dobro – Zło

Miłość – Nienawiść

Prawda – Fałsz

Bohaterstwo – Tchórzostwo

 

Anno Jenke – pomnik pamięci

Zbudowałaś sama

Żyłaś godnie, a czas zweryfikował

Wszystko i złożył Ci hołd

Pięknie żyć – to żyć wiecznie!

 

  III miejsce  - Amelia Kostkowicz  ,,Droga do nieba”

 Mieć wielkie serce ze złota,

 I czynić dobro, to wielka cnota.

Nieść ludziom pomoc, gdy są w potrzebie,

To piękny gest dawany z siebie.

 

Iść drogą prawdy wbrew przeciwnościom,

I stawiać czoła wielu trudnościom.

Mieć w sercu miłość i nie narzekać,

A świat swą wrażliwością urzekać.

 

W drugim człowieku dostrzegać Boga,

Wtedy do nieba łatwiejsza jest droga.

Czynić w swym życiu, co najpiękniejsze,

I czerpać z tego ogromne szczęście.

 

 

Oliwia Flejszr – „Wiersz o Annie Jenke”

Mała dziewczynka,  młoda harcerka

przykładna kobieta wspierająca każdego człowieka.

Można by rzec: „oszlifowany diament”,

Który w ponure dni rozsiewa swój atrament.

 

Ta piękna niewiasta, sercu Bożemu tak bliska.

Często niezauważana , pominięta i cicha…

Pamiętająca pouczenia : „aby dojść do celu

należy kroczyć drogą Prawdy, Dobra i Piękna”

 

W zimową noc słychać  głos,

I nagle cisza - chwila namysłu…

To ten moment!

Bóg sam…

Zabiera ją do niebios bram….

                                                                                                          

Krzysztof Kapłon  „O Annie”

W Błażowej się urodziła,

swoim życiem niejednego zadziwiła.

Komunia była dla niej pokarmem duszy,

 żadne zło nigdy jej  nie ruszy.

 

W Jarosławiu mieszkała,

tu żyła i działała,

harcerki kompletowała

 w czasie wojny pomagała.

 

Ręce zawsze wznosiła do nieba,

dzieliła się ostatnim kawałkiem chleba.

Hołdowała czynnej miłości bliźniego,

kochała Boga i żyła dla Niego.

 

W Jarosławiu umierała,

choroba ją pokonała,

tu ją pochowano

i Bogu oddano.

 

  Karol Kostkowicz  „Coś za coś”

Czy w życiu musi się wszystko opłacać?

Czy od drugiego człowieka trzeba się odwracać?

Dlaczego jesteśmy ślepi na czyjś los?

Czy ciągle musimy robić coś za coś?

Czy nie lepiej do ludzi iść z sercem na dłoni?

Mieć duszą bogatą i troszczyć się o nich?

Nieść pomoc i kochać drugiego człowieka.

I za to żadnej zapłaty nie czekać.

Bo prawda i dobro powinny wygrywać,

A zła należy się z serca wyzbywać.

Pięknie jest pomagać ludziom w potrzebie,

I mieć zasługi u Boga w niebie.