Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Międzynarodowy  Dzień Języka Ojczystego

A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają
(Mikołaj Rej)

Słowa Mikołaja Reja towarzyszyły 21 lutego 2024r. uczniom naszej szkoły z okazji obchodów Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego. To święto miało uświadomić dzieciom i młodzieży, że należy chronić język ojczysty, m.in. po ty, by nie zagubić tożsamości kulturowej, a szanując mowę ojczystą,  szanujemy samych siebie.

W trakcie lekcji uczniowie klas 4-8 poznawali bogactwo języka polskiego na przykładzie związków frazeologicznych oraz łamańców językowych, które następnie wykorzystywali do zrobienia plakatów pt. „Ojczyzna – Polszczyzna”. Przekonali się wówczas, że mamy piękną polszczyznę, a o jej potędze świadczy fakt, jak trudno niektóre słowa zapisać, wypowiedzieć, odczytać metaforycznie, np.: 

  • Trzymać język za zębami – milczeć, nie wypowiadać się
  • Cięty/ostry język – ironiczny, złośliwy, sarkastyczny, ale i zabawny sposób mówienia
  • Zasięgnąć języka – zdobyć wiadomości
  • Leży Jerzy na wieży i nie wierzy, że w tej wieży jest sto jeży i pięćdziesiąt jeżozwierzy.
  • Dżdżystym rankiem gżegżółki i piegże, zamiast wziąć się za dżdżownice, nażarły się na czczo miąższu rzeżuchy i rzędem rzygały do rozżarzonej brytfanny.
  • Czy rak trzyma w szczypcach strzęp szczawiu, czy trzy części trzciny.

Uczniowie uczcili ten dzień obcując z piękną, ale trudną polszczyzną oraz ubiorem w barwach narodowych, podkreślając w ten sposób świadomość historyczną i tożsamość narodową. Wysłuchali również krótkiej audycji przygotowanej przez SU, w trakcie której dowiedzieli się, że język polski zaliczany jest do grupy najtrudniejszych do nauki języków świata. Sprawia to skomplikowana gramatyka z mnóstwem wyjątków oraz szeleszczące zgłoski.

Międzynarodowy  Dzień Języka Ojczystego zainicjował w naszej szkole Tydzień Języka Ojczystego.
Nad całością przedsięwzięcia czuwają panie: Anna Jabłońska, Elżbieta Koprowicz i Anna Pałys, chcąc w ten sposób zachęcić uczniów do czytania i posługiwania się piękną polszczyzną.